O korupcji napisano już prawie wszystko. Wiemy, iż jej poziom świadczy o jakości państwa. Polska nie jest wzorem do naśladowania, nie jest zieloną wyspą uczciwości na mapie Europy. Piszę te słowa w kontekście wyroku wydanego w sprawie, w której na ławie oskarżonych zasiadła Pani Sawicka.
Pamiętam, iż apologeci PIS-u wieszczyli uniewinnienie byłej posłanki PO. To oczywiste, skoro państwo – ich zdaniem – praktycznie nie istnieje, a prawdziwa Polska jest w podziemiu. Jestem daleki od bezrefleksyjnego spoglądania na funkcjonowanie aparatu administracyjnego i obowiązujących rozwiązań systemowych, ale nie jest tak, że nic się nie zmienia na lepsze. Fakt, zmiany powinny zachodzić znaczniej szybciej, ale trzeba mieć na uwadze, iż jest to proces wielce skomplikowany i wielopłaszczyznowy.
Nie jestem zwolennikiem twierdzenia, iż ryba psuje się od głowy. Korupcja występuję w państwie, ponieważ w tymże państwie występuje człowiek – istota wielce ułomna. Korupcja zaczyna się w świadomości każdego z nas, jak każda inna forma negatywnego zachowania. Negowanie i walka z korupcją odbywać się musi poprzez mozolną pracę u podstaw, dzień po dniu.
Dekretem świadomości nie da się zmienić.
Pozdrawiam
r-um.
